یک دقیقه ی ارزشمند

گوش بدیم، ببینیم سوره ی زنبور چی می خواد بگه!

«و خدا از آسمان باران را فرستاد تا زمین را پس از مرگ زنده کند، البته در این کار آیتی (از قدرت و حکمت الهی) بر آنان که بشنوند، پدیدار است.»*

*سوره نحل

+روز بارانی، تا باد چنین بادا. 

++باران است دیگر، قطعا حرفهای زیادی برای گفتن دارد،البته برای کسانی که گوش شنوا دارند. 

د ر ب ر ا ب ر د ا س ت ا ن

روزایی که در حد رضایت بخشی موفق شده باشم به برنامه های مد نظرم رسیدگی کنم؛ زنبوره میاد و زیر گوشم شروع می کنه به «ذوق» کردن. از ذوق کردنای زنبوره  اعصابم خرد نمیشه. چون همیشه بعد از ذوق کردن یه جمله های حکیمانه ای میگه که بد نیست اونایی که خوش سلیقه هستن و هنرمندن با خط خوش بنویسن شون و قابش کنن و بزنن به  دیوار دفتر و اداره هاشون. برای نطق سخنوران انگیزشی هم بدک نیست. 

مثلا  امروز می گفت:« وقتی به قدم هایی که برمی داری اعتماد داری، دیگه به نتیجه فکر نکن». 

یه جمله ی دیگه هم گفت که مربوط به آب و هوا و شروع فصل زمستون بود:«بیا تا بهار، این سرما رو تحمل کنیم». 

دقت کردن به زندگی و آداب معاشرت زنبورا همون قدر جذاب و هیجان انگیزه که دقت کردن و نگاه انداختن به  رسوم مورچه ها و پروانه ها و چیتاها و هشت پاها و پانداها و غیره. 

«با طبیعت سازگار باش» اینم یه جمله ی حکمت آمیز دیگه از زنبوره بود که یدفعه ای به یادش افتادم. 

الانم که آرامش و سکوت محشر شب بهم مستولی شده، حسابی خوابم گرفته.